Yanından çekilin, yıkılacak!

ABD-İran anlaşmasının, bölgesel denklemlerin, ekonomi-politik ittifakların tamamında kaymalar yaratacak gibi duruyor. Elbette bu değişiklikleri en yakın takip eden ve yeni pozisyonlar üreten ülkelerin başında da Türkiye geliyor.

İran'ın yeni(den) oyuncu olarak bölgeye dönmesi ve neticede dünyanın en güçlü ülkeleriyle anlaşma imzalamış olması, Ankara açısından kendi ittifaklarını ve politikalarını iyice rafine etmesini gerektiriyor.

Tahran'ın pozisyonunun güçlenmesi örneğin zaten sancılı bir konu olan Suriye dosyasının da yeniden düşünülmesini, bağlantılı olarak bu konudaki ittifakları da-örneğin S.Arabistan-analiz etmeyi gerektiriyor.

Riyad hanedanının İran'a karşı duyguları gayet iyi biliniyor. Bu duyguların Tel Aviv'le kuvvetlice paylaşıldığı da. Yani Arabistan'ın güçlü müttefikleri zaten var. Öte yandan, enerji konusu üzerindeki yoğunluk gün geçtikçe artıyor.

Türkiye açısından da bölgesel petrol ve doğalgaz dengeleri büyük, hatta birincil önem taşıyor. İran'ın oyuna katılması bu önceliği iyice parlatıyor ve Irak ile K.Irak'a hızla Ankara masasına sürüklüyor.

Nihayet artık popüler bir bilgi olan ABD'nin petrol ihtiyacının hızla azalmaya başlaması, yani Riyad'a bağımlılığı maddesinin düşmesi, bölgeden talep edilen ihtiyaçların yüzünün Tahran'a dönme potansiyeli hanedan açısından işleri zorlaştırdığı gibi, ülkedeki iç sorunlar, işsizlik, dini azınlıklar arasındaki huzursuzluk, ulusal güvenlik açısından ABD korumasının kalkması ihtimali ülkenin istikrarlı kalmasını zorlayabilir.

Bu zorluk şu an için-Türkiye cephesinden-Katar ve Kuveyt'e sirayet etmiş değil. Ama Ankara'nın S.Arabistan'a bakışı eskisi denli sıcak değil.