Koskoca Başkan o kararı nasıl aldı?

ABD Başkanı Barack Obama herkesin Suriye’ye müdahale beklediği bir zamanda, saldırı kararını Amerikan Kongresi’ne götüreceğini ilan etmişti. Doğal olarak bütün dünya bunu-amiyane tabirle- “yan çizmek” olarak okudu.

Öte yandan, dışarıda durum buyken içeride hal daha başkaydı. Çünkü ekonomik dengesizlik ve askeri operasyonlara ABD kamuoyunun tutumu zaten biliniyordu ve üstüne Kongre’deki Demokrat ve Cumhuriyetçi dengeleri Başkan’ın aleyhineydi.

Yani Başkan ve Beyaz Saray’ın büyük ter akıtması gerekiyordu ve sonuç yine de istenildiği gibi olmayabilirdi. Hatta daha büyük ihtimalle öykü bitecek, Obama’nın dış itibarı kadar içeride de sıkı bir tokat yiyecekti.

Obama’yı bu durumdan kurtaran Rusya oldu ve Suriye’de gelinen nokta artık biliniyor. Bilinmeyen ise Obama’nın içeride kendisini nasıl soktuğu? Bu muamma henüz çözülmüş değil. Çünkü Başkanlar da yanlış kararlar alabiliyorlar ama genellikle “eşit tercihler” arasında. Oysa Kongre kararı gerçekten de büyük risk taşıyordu.

Barack Obama’yı bu sürece “itekleyen” dinamiğin iki eksenden beslendiği söyleniyor. Bunlardan birincisi “kendi danışmanları” arasındaki bir savrulma. Bu danışmanların yeni görev değişikleri ile Beyaz Saray’a geldikleri ve gidenlerle de çok barışık olmadıkları anımsanmalı.

İkinci aks ise Dışişleri. Bakan Kerry tüm bu sürecin içinde görünse de-zaten başka türlü olması zor-Suriye ile ilgili kimi gaflarının Hillary Clinton tarafından tashih edilmesi, bu görevi Oval Ofis’ten almış olabileceğini düşündürüyor.

Kısaca ABD iç politikasının yolları her zaman kaygan ama içerinin de içerisi var.