Dikkati dağıldı mı?

Gezi/Taksim eylemleri en yalın haliyle tanımlandığında Ankara’ya “içeriyi” göstermek anlamına geliyor. Gösterilerin iç ve dış saikleri olabilir ama tercümesi “dışarı bakma”, “kafanı kaldırma” şeklinde yapılabilir.

Keza bu gelişmeleri fırsat bilen yerli akılların da kendilerine rol kapmaya çalıştıkları zaten görüldü ve beklentileri hayal kırıklığına dönüştü.

20 günü aş(a)mayan eylemlerin, ilk üç günü hariç Ankara’yı şaşırtmadığı görülüyor. Gerisine hakim olundu ve süreç hükümetin istediği gibi gelişti. Nihayetinde bir iç politik dalgalanma olarak alınsa dahi eylemlerin AKP iktidarından götürdüğünden ziyade getirdiğinden bahsetmek mümkün.

İkinci nokta; eylemlerin bitiş zamanlaması ile barış sürecindeki hareketliliğin, Güneydoğu’dan gelen-kötü değil-ama huzursuz edici haberlerin artması.

Bunların hepsi “içeri bak” mesajları ve 2014 yılının tam bir seçim dönemi olması da hükümetin bölgesel ve küresel dengeleri izlemesini en azından takvim-zaman sürecinde sıkıştırıyor, öncelikleri yeniden değerlendirmesini anımsatıyor.

Peki, hükümetin dikkati içeride olanlar yüzünden dağıldı mı?.. Batı merkezli Türkiye merakları da bu soruyu sık yineliyorlar bu günlerde. Peki “dikkat dağılması”nın ne olduğunu bilen var mı?

AKP hükümeti, içeride takip etmesi gereken süreçleri ihmal ederek, dış politika konularına, örneğin Suriye gibi meselelere daha mı çok odaklandı?

Bu noktadan sonra da soru ikiye ayrılıyor; a) Hükümet dışarıyla ilgilenmesin diye içerideki sorunlar mı tahrik ediliyor, b) Ve/veya, yapması gerekenler mi anımsatılıyor?

Hükümetin sorunlar her ne ise dikkatinin dağılmadığı ve kolay kolay dağılmayacağı bir gerçek. İkisine de önümüzdeki bir yıl içinde-şimdiden başlayarak-güçlü yanıtlar üreteceği hissediliyor