Empati yapacak yer kalmamıştı!

İçinden taziyede bulunmak gelmeyenlerin dahi sessizleşip, saygısını sükutla gösterdiği bir sınır vardı kamuoyunun vicdanında.. Bu aşıldı! Hem de çok. Ancak tehlike gösterildiği kadar da değil

BDP Milletvekili Sırrı Sakık'ın oğlunun hayatını kaybetmesinin, sosyal medyada ortaya çıkardığı ruh hali tartışılıyor şimdi. Doğrusu Türkiye böylesini pek yaşamamıştı.

İçinden taziyede bulunmak gelmeyenlerin dahi sessizleşip, saygısını sükutla gösterdiği bir sınır vardı kamuoyunun vicdanında. Bu aşıldı! Hem de çok.

İyibilgi'nin habercilik karakteri zaten bu tür vakaların örneklerini sayfalarına taşımaya müsait değil. Ama sosyal medyanın kullandığı dil, kantarın topuzunu kaçıran derecenin ne denli yükseldiğini gösteriyordu.

Bu hal klasik basın tarafından güçlüce eleştirildi, eleştiriliyor ve köşe yazarları da hayli cümle kurdu bu konuda.

Örnek: Ahmet Hakan bugün köşesinden şunları yazdı; "Atmosfer zehirli, dil yılansı olunca da 'evlat acısı' gibi insanlığın asgari müşterekleri bile askıya alınmış oldu. Ortamın zehriyle zehirlenenler, zehirlerini akıttılar bulabildikleri mecralarda. Zehirlenenler zehirlerini akıtırken yaptıklarının en haklı, en doğru, en düzgün tavır olduğundan zerre kadar kuşku duymadılar."

Burada durmak gerekiyor: İş son cümlede.. Daha doğrusu asıl tehlike orada: "... yaptıklarının en haklı, en doğru, en düzgün tavır olduğundan zerre kadar kuşku duymadılar."

Sosyal Medya'da bu cümleler kurulurken, bir çok "sosyal medya mensubu" yapılanın yanlış olduğunu defalarca, devamlı biçimde tekrarladı ve bıkmadan ikaz etti.

Elbette bu halin uyarı ile düzelmesi mümkün değildi. Saatler boyu sürdü. "Tehlike burada" dediğimiz: yapılanın kötü olduğu biline biline, "can acıtmak" için yapıldı.

Haliyle; bu işin dosdoğrusunun, hergün etinizden et koparıldığı bu acılı günlerde dahi insanlık şirazesinin bozulmaması gerektiği, işin sırrının, sorunu çözecek anahtarın burada olduğuydu.

Bunu yapmak zordu, unutuldu.. Unutmak kolay olduğu için.