E, buna da bir denge gerekiyor!.

Barış Süreci’nin yürütülmesi ve hedefe ulaşması-herkes biliyor ki-dünyada nadir görülen karmaşıklıktaki hassas dengelerin korunmasına bağlı. Bu yüzden, birçok küçük ama mide bulandırıcı gelişmeye de mukavim kalınmaya çalışılıyor.

Terör örgütünün-ki artık bu tanımlamanın dahi kullanılmasına alınganlık gösterenler var-çekilme süreci yaşanırken, kamuoyunun ağzının tadının kaçıran kimi gelişmeler yaşanıyor.

İşte daha yeni, PKK’nın “şehitlik” açması veya yollarda kimlik kontrolü yapması ya da İstanbul’da sokaklara dökülme gibi. Elbette bunların ve benzerlerinin yapılmasının bir boyutu da, devam eden sürecin paçasından tutma, üzerindeki ağırlığa daha da abanma hevesleri.

Devlet ve hükümet, bu ayarları yerinde tutmak üzere ne kadar eziyet çekerse çeksin, provoke niyetli bir seri gelişme her zaman ortada oluyor ve öyle de devam edecek gözüküyor.

Ancak kamuoyu da bunları görmüyor değil. Yani bunların arkasındaki akıl ve niyet fark ediliyor. Kuşkusuz toplumun tüm kesimlerinin “farkındalığının” aynı olduğu söylenemez ama 30 yıla yakın süredir terörle yaşayan bir toplumun feraseti de keskinleşiyor.

Kısaca, TV ekranlarından, akşam haberlerinden kamuoyuna aktarılan bu türden gelişmelerin haberleri izlenirken, “mayına basmamak” akılda tutuluyor.

Fakat! İşte bunun da bir dengesi kurulmalı: Yukarıdaki olayların yaşandığı alanlarda sanki hiç güvenlik birimleri yokmuş gibi görünüyor, daha doğrusu algılanıyor.

Toplumda bölünme kaygıları bulunanlar-ki bu da doğaldır-bu olaylarla da perçinleniyor, keskinleşiyor. Örneğin, tartışma programlarında ortaya çıkan, “yol kesme, kimlik sorma suç mu değil mi, devletin kolluk güçlerinden başka kim yol kesip, kimlik sorabilir” sorularına kimse yanıt veremeyince..

Dengelerin dengeleri de huzursuzlanıyor. Özetle, bunun da bir dengesinin bulunması gerekiyor. Çünkü kamuoyunun kırılganlığı o anda gelişiyor ve gereği sonradan yapılsa da ne olduğunu unutabiliyor

iyibilgi